تلفن
021۲۴۸۲۷
88677454 021
فکس
88197794 021
پست الکترونیک
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
وب سایت
نشانی
تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از میدان ونک، خیابان نگار، پلاک 16 طبقه سوم، واحد غربی
کد پستی: 13866-19698
تماس
مطالب آموزشی

مفهوم سطوح تفصیلی شناور

سطوح تفصیلی شناور معمولا اسمی است که نرم افزارهای حسابداری برای سطوح تفصیلی خود انتخاب می نمایند. همه می دانیم که نرم افزار های حسابداری سطوح کل و معین را حتماً دارند که اگر آنها را سطح اول و دوم حساب در نظر بگیریم الباقی سطوح قابل استفاده در نرم افزارها که معمولا بعنوان سطوح تفصیلی از آنها یاد می شود بسته به تعداد سطح تفصیلی که نرم افزار در اختیار کاربر قرار می دهد، سطح تفصیلی سوم، سطح تفصیلی چهارم، پنجم و الی آخر نامیده خواهد شد. و اما چرا به بعضی از سطوح تفصیلی شناور گفته میشود؟ اگر به حالتی که حسابهای معین نسبت به حسابهای کل دارند دقت شود ملاحظه می گردد که هر حساب معین زیر گروه یک حساب کل و حتما به یک حساب کل و فقط به یک حساب کل ارتباط دارد. بهمین منوال حسابهای تفصیلی غیر شناور حتما به یک و فقط یک حساب معین یا معین 2 یا جزء معین بصورت زیر مجموعه و درختواره ای اتصال داده شده اند، در صورتیکه حسابهای تفصیلی شناور اینچنین نیستند، حسابهای تفصیلی شناور می توانند بسته به تعریف و طراحی کدینگ به حسابهای معین بیشتری منسوب شوند. مثال ساده ای برای یک حساب تفصیلی شناور حساب تفصیلی که برای حساب جاری جدید که در یک بانک افتتاح شده، می باشد. فرض کنید شرکت شما یک حساب بانکی جدید افتتاح نماید. معمولا یک حساب بانکی حداقل با چهار حساب معین درگیر می شود:

1- حساب جاری بانک: که کل و معین آن موجودی نقد و بانک - بانک ریالی است.

2- اسناد در جریان وصول: که این حساب برای چکهایی که ما از دیگران دریافت و جهت نقد شدن آنها را به حساب بانک واگذار (اصطلاحاٌ کلر) می نمائیم و کل و معین آن معمولاً اسناد دریافتنی - اسناد در جریان وصول می باشد.

3-چکهائی که به دیگران از حساب بانک خودمان می دهیم و معمولا حساب آن اسناد پرداختنی - اسناد پرداختنی کوتاه مدت (یا بلند مدت) است.

4- چکهای تضمینی که از حساب بانکی خودمان جهت ضمانت به دیگران می دهیم که معمولاً سرفصل آن حسابهای انتظامی - چک های تضمینی ما نزد دیگران است.

اگر نرم افزار سطوح تفصیلی شناور نداشته باشه بایستی چهار حساب تفصیلی برای هر کدام از حسابهای معین نامبرده تعریف شود و اگر نرم افزاری که داریم سطح تفصیلی شناور داشته باشه و گروههای تفصیلی هم داشته باشه که یکی از آن گروههای تفصیلی قاعدتاً بایستی بانک باشد، بهترین محل برای تعریف کدینگ حساب بانکی جدید ما همان تفصیلی شناور خواهد بود. بدین ترتیب ما فقط یک کد تفصیلی (مثلاً 11004) برای حساب بانکی خودمان تعریف و آن رو به گروه تفصیلی بانکها منتسب می نمائیم.

گروه های تفصیلی که معمولا نرم افزارهای مختلف مالی از آن بهره مند هستند برای دسته بندی حسابهای تفصیلی شناور و نحوه ارتباط آنها با حسابهای اصلی (کل و معین) استفاده می شود. مثلا یک طراحی خوب گروه تفصیلی برای بانکها می تواند به این صورت باشد:

1- برای حساب معین جاری بانک در سطح 3 (اولین تفصیلی شناور در طراحی کدینگ فرضی ما) حتما کد تفصیلی از گروه بانکها تعریف شود.

2- برای حساب معین اسناد در جریان وصول در سطح 4 ( دومین تفصیلی شناور در طراحی کدینگ فرضی ما) حتما کد تفصیلی از گروه بانکها تعریف شود.

3- برای حساب معین اسناد پرداختنی کوتاه مدت در سطح 3 ( اولین تفصیلی شناور در طراحی کدینگ فرضی ما) حتما کد تفصیلی از گروه بانکها تعریف شود.

4- برای حساب معین چکهای ما نزد دیگران در سطح 4 ( اولین تفصیلی شناور در طراحی کدینگ فرضی ما) حتما کد تفصیلی از گروه بانکها تعریف شود.

علت اینکه چرا در مواردی از سطح 3 و در مواردی دیگر از سطح 4 استفاده شده اینست که از دیدگاه طراح، عملیات در سطح 3 مبادلات با اشخاص طرف حساب با شرکت بوده که در نهایت انتظار می رود باعث انتقال واقعی وجه نقد گردد. در حالی که هدف طراح در سطح 4، کنترل وقایع مالی مهم با استفاده از کدینگ هست. برای هر یک از سطوح تفصیلی شناور بیشتری که مورد استفاده قرار میدهیم بایستی هدف و منظور مشخصی در نظر بگیریم که در نهایت نتایج خوبی عایدمان گردد.

از مزایای حسابهای تفصیلی شناور اینست که امکان تهیه گزارشهای گردش و مانده و ریز حساب از یک حساب تفصیلی شناور بصورت سرجمع (بدون در نظر گرفت حساب معین) یا به تفکیک حسابهای معین درگیر با تفصیلی مذکور و یا برای یک معین خاص وجود دارد. نرم افزار های پیشرفته تر امکان تهیه گزارش یک حساب تفصیلی به تفکیک حسابهای تفصیلی دیگر را هم می دهند که برای شرکتهای که کار پروژه ای انجام می دهند خیلی کاربرد دارد. بعنوان مثال فرض کنید شرکتی بنا به نیاز خود در تفصیلی 2 پروژه های مختلفی را که در دست احداث دارد و در تفصیلی 3 مواد و مصالح مصرفی را در اسناد حسابداری خود ثبت نموده باشد. تفصیلی 1 هم که طبق معمول برای اشخاص حقیقی و حقوقی استفاده می شود. حال در گزارشگیری می تواند حالتهای زیر را بدست بیاورد:

1- گزارش مصرف مواد و مصالح بتفکیک پروژه های مختلف ( گزارش تفصیلی 3 بتفکیک تفصیلی 2 که بر حسب گروه تفصیلی پروژه تهیه شده باشد)

2- گزارش مصرف پروژه های مختلف بتفکیک مواد و مصالح ( گزارش تفصیلی 2 بتفکیک تفصیلی 3 که بر حسب گروه تفصیلی مواد و مصالح تهیه شده باشد)